Poza bryłą kościoła, która jest niezwykle ciekawa i niejednego z przyjezdnych wprawia w zachwyt, warto zobaczyć również wyposażenie szynwałdzkiej świątyni. Po wejściu do wnętrza pierwsze spojrzenie kieruje się na główny ołtarz z figurą Matki Bożej Szkaplerznej. Został on wykonany w stylu neogotyckim w 1930 r. przez lokalnego rzeźbiarza Józefa Rąpałę. Ciekawostkę stanowią dwie figury aniołów umieszczone po bokach ołtarza. Pochodzą one ze starego ołtarza z tarnowskiej katedry.
Boczne ołtarze są młodsze, pochodzą bowiem z 1962 r. W lewym ołtarzu umieszczono figurę św. Józefa, a w prawym obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy sprowadzony przez ks. Aleksandra Siemieńskiego w 1909 r.
We wszystkich oknach kościoła zostały zamontowane witraże wykonane w stylu secesyjnym, a pochodzące z 1917 r. Projekt witraży wykonał Stefan Matejko - bratanek słynnego malarza. Wykonawcą witraży był Krakowskich Zakład Witrażów S.G. Żeleński. Witraże ostrołukowe w prezbiterium, nawach bocznych i zakrystii mają przedstawienia figuralne nawiązujące do patronów ofiarodawców. Okna w nawach bocznych ozdobione są witrażami geometrycznymi ze szkła katedralnego obwiedzionymi bordiurą z wicią roślinną. Na ścianie frontowej wieży znajduje się duża rozeta z maswerkiem, wypełniona witrażami o geometrycznych kształtach. Witraże w 2014 r. zostały wpisane do rejestru zabytków ruchomych.
Wśród zabytkowego wyposażenia pochodzącego ze starego kościoła możemy zobaczyć kilka obrazów z XVIII i XIX w.: Św. Józefa - obraz ofiarowany przez pochodzącego z Szynwałdu bp. Józefa Wojtarowicza, Matkę Boską Szkaplerzną, Matkę Boską Różańcową, Św. Sebastiana, Św. Stanisława Kostkę, Św. Zofię oraz drzeworyt z Najświętszym Sercem Pana Jezusa.
W kościele znajdują się trzy zabytkowe krucyfiksy barokowe. Jeden w przedsionku, drugi na belce tęczowej wraz z figurami Matki Bożej, Św. Jana i Św. Marii Magdaleny, trzeci przy wejściu bocznym.
Na ścianach kościoła możemy dostrzec tablice poświęcone budowniczemu kościoła i wieloletniemu proboszczowie ks. Aleksandrowi Siemieńskiemu, Bronisławowi Dulębie oraz parafianom poległym w czasie I i II wojny światowej.
W zasobach parafii znajduje się kilka zabytkowych naczyń liturgicznych, z których najstarszy jest kielich mszalny datowany na XVI w. Ponadto możemy zobaczyć szaty liturgiczne z przełomu XIX i XX w.
Udając się na wieżę, będziemy w stanie zobaczyć trzy dzwony: dwa pochodzące z 1931 r. oraz jeden z 1563 r., pochodzący ze starego kościoła.
Na zewnątrz, przy wejściu bocznym znajdują się jeszcze dwa obiekty pochodzące ze starego kościoła, a są to dawne kropielnice wykonane z piaskowca.
W bliskim sąsiedztwie kościoła możemy również zobaczyć najstarszą kapliczkę w Szynwałdzie, z figurą św. Jana Nepomucena.
